Frig fotoğraflarına baktıkça gezi yazısı yazma hevesim tetiklendi. Aslında zamanında yoğunluktan yazamamıştım ama şimdi güzel anıların satırlarımda da iz bırakmasını ve buraları gezeceklere de bir ön tavsiye olmasını istedim.
Sabuncupınar köyünden manzaralar
Sabah erkenden hazırlandığımız gibi Özge ile Eskişehir’den trene binip Kütahya güzergahından yola çıktık. Normal trene ilk defa binme deneyimimi de söylemeden geçemeyeceğim. Yaşadığım yerin yakınlarında raylı ulaşım yoktu. 🙂 Tren yolculuğu harika bir deneyimdi, sanki yolculukta nostaljik bir rüzgar esiyor ruhunuza.
Frig Vadisi, Kütahya’nın Sabuncupınar köyünde bulunuyor. Frig denince akla ilk Frigya geliyor. (Eski çağlarda yaşanılan yerleşim yeri.) Frig dediğimiz bölge aslında bir yeri değil Kütahya-Eskişehir-Afyonkarahisar üçgenini kapsıyor. Burada çeşitli bölgelerde ve hatta güzergahın üzerinde giderken bile dağcık şeklinde kayaç yapılı kalıntıları görebiliyorsunuz. Çok güzel tarihi kalıntılar, insan trenle bu tarihin arasından geçince zamanda yolculuk yapmış gibi hissediyor…
Sabuncupınar evleri
Sabuncupınar köyünde evler çok hoşumuza gitti. Daha ilk girişten itibaren sıcacık bir ortam olduğunu anlıyorsunuz… Evlere ve köyün küçüklüğüne bakılırsa köyde hemen hemen çok az kişinin ve çoğunluk yaşlı kesimin yaşadığı anlaşılıyor. Köy geçimini hayvancılık ve tarım ile sağlıyor. Şirin mi şirin, ufacık içi dolu turşucuk bir köy 🙂
Önünde fotoğraf çekildiğim ahşap kenarlıklı cama görür görmez aşık oldum. Taş duvarlarla birlikte Nazlı’ya görsel şölen çıktı 🙂 (fotoğraf makinem)
Hatta tam camın önünde fotoğraf çekilirken karşı evden bir dede çıkıp bize saati sordu. O an da fark ettik ki burada zamansız yaşanıyor… Çok ilginç ama bir o kadar da güzel. Her evin kendine has tahta kapısı ve bahçeli olması veya çitleri çok tatlı detaylardan biriydi. Ben de bol bol fotoğrafladım…
Maceralar ve köydeki yaşam
Vadiye çıkarken çalışan bir amca ve ailesini gördük daha sonra izin isteyerek bu anı ölümsüzleştirdim. Yılanlar konusunda dikkat etmemiz gerektiğini vurguladığında o kadarına denk gelmesek de haklı olduğu konular olmuştu…
Vadiye trekking yapar gibi resmen tırmandık, köyde yaşadığım için tarlaya, taşa, toprağa alışkın biriyim ama Anadolu’nun bağrına kopup gelmek baya zorladı tabi. Bir şekilde ha gayret tırmandık fotoğrafladık, tırmandık ve burada bu şurada şu var, aa ne kadar güzel derken vadinin etrafını tavaf ettik.
En güzel yanı tepeye çıktığında tüm manzarayı görmek oldu… Biraz yemek yemeğe oturduktan sonra bir çoban amca koyunlarını geçirirken büyük köpeğinden korkup kendimizi buğday filizlerinin arasında kaçarken bulduk. Bu ufak çaplı film sahnesi dışında bu kadar yorgunluğun üzerine jet hızında bizi aşağıya indiriverdi köpecik…
Dönerken bakkalından dondurma yedik, köyün bahçeli evlerini gezdik, köydeki insanların yaşamları üzerine Özge ile güzel sohbetler ettik… Araba ile gezmediğimiz halde bir günde bitirebileceğimiz kadar ufak bir yerdi. Çok az insan ile karşılaştık, oturacak yer bulmakta zorlandık ama zaten istediğiniz bir köşede dinlenebileceğiniz bir köy. Gitmek isteyenlere tavsiyem; yemeğinizi yanınıza alırsanız temel ihtiyaçlar konusunda sıkıntı yaşamamış olursunuz. Ne sıcak ne de çok soğukta gidilmemeli, biz sıcakta gezdiğimiz için kıyafetimin askıları baya bir tatil yanığı haline gelmişti… İnsanları çok sakin ve samimi istediğinizi çekinmeden sorabilirsiniz. Ve trene binerseniz saatini kaçırmamanızı tavsiye ederim. Çünkü gezerken zaman kavramı kaybolan bir yer…
Frig’in detayları, doğası, manzarası en çokta eski insanların kendilerine yaşam yeri yaparken bile düşündüğü bölmeler, koltuksu yapılar ve mağaraları dikkatimizi çekti. İnsan her zaman her yerde kendine ev kurmak, yuvasında güvenle aile oluşturmak için yaratılmış bir canlı… Bunu hangi döneme gidersek görebiliyoruz. En güzeli de canlı olmanın en güzel yanının dünyaya ait hissetmek için kurulan yaşamlarına tanık olmak…
Gezi bitimi yorgunluğumuzu alan kedicik ve aklıma kazınan manzara
Bu yazı vesilesiyle canım Özge’me teşekkür ederim. Hem beni oraya götürmeye teşvik ettiği için hem de hayatımıza unutulmayacak bir anı daha eklediğimiz için… Bazı insanlar iyi ki var…
İlke Aslı Erdoğan 
Bir Cevap Yazın